|
Burgemeester Wolterstraat - Spoorstraat Engelse soldaten langs de spoorlijn in de buurt van het Rusmollese station. Op deze pagina o.a.: stoomtreinen...fosforbommen...ze vliegen wel érg laag vandaag...laad en losplaats station...drie doden bij treinongeluk... Linkerstraatzijde
Fosforbommen
De Burgemeester
Wolterstraat, de Wolterstraat zoals wij de straat kortweg noemden,
is een van de oudste invalswegen van Rusmolle. Op de rechtse hoek
bij de kruising met de Dorpsstraat stond de statige oude villa
Vreeburg. Van 1895 tot 1912 was hierin het postkantoor van Rusmolle
gevestigd met als kantoorhouder A.A.Wolters. (Ik weet niet of dit
ook de burgemeester Wolters was naar wie de straat genoemd is). Na
deze woonde hier Van Santvoort die bij de Van Lanschot bank werkte en
na hem tot ver na de oorlog familie Wierts. De heer Wierts was
mededirecteur van sigaren-fabriek Goulmy en van Baer in Den Bosch.
Zijn zoon heeft jarenlang op het gemeentesecretarie in Rusmolle
gewerkt en was in de oorlog betrokken bij het bonnenkantoor. Ze vliegen wel erg laag vandaag..... Aan het einde van de
oorlog vloog er een V-1 dwars door de hooipers. Piet van Crey (uit
de Striensestraat) was met zijn zoon in de hooipers aan het werk
toen de V-1 er doorheen kwam. Het ging zo snel dat ze zo gauw niet
in de gaten hadden wat er gebeurde. Wel zei Pietje dat de
vliegtuigen vandaag wel erg laag overkwamen...! De V-1 kwam aan de
andere kant van de schuur weer naar buiten, vloog door het dak van
Jan van Hoof in de Stationsstraat en landde in dezelfde
Stationsstraat tussen het huis van de familie Roeffen en de smederij
van Theo Sanders. Gelukkig bleek het een blindganger een bleef een
ramp uit.
Stoomtreinen Treinongeluk 1920 De foto's zijn van een
treinongeluk dat in 1920 plaats had bij de Burgemeester Wolterstraat.
De bewoners van de wachtpost hadden een goeie engelbewaarder en
onvoorstelbaar veel geluk dat de trein niet hun huis binnen schoof. Omdat de tekst onder de
krantenfoto's wat onduidelijk is heb ik de onderschriften er extra
bijgezet. Uit de Katholieke illustratie van 29 december 1920:
HET
ZOOVEELSTE SPOORWEGONGELUK BIJ ROSMALEN,
Verleden week zijn nabij
het station Rosmalen twee goederentreinen op elkaar geloopen. Door
de botsing schoot de locomotief van den aanrijdenden trein van de
rails den overweg op; de acht volgende wagens schoven op en in
elkaar. Het terrein van de ramp biedt, zooals onze foto,s duidelijk
laten zien, een tooneel van ontzettende verwoesting. Erger echter
dan alle materieele schade, is het feit dat door dit ongeluk wederom
het leven van een drietal personen valt te betreuren: de
hoofdgeleider Molenbeek en de remmers Murkens en Hendriks vonden den
dood. De laatste heeft elf uur, kermend en om hulp roepend, zwaar
gewond onder de wagens gelegen. Eindelijk gelukte het den redders
hem levend onder de ruïne
vandaan te halen. Naar het ziekenhuis getransporteerd, overleed hij
daar spoedig. Net voor de overweg, nog
vóór de
wachtpost van Driek Maas, ging een weggetje naar rechts met de toepasselijke naam Spoorstraat.
Aan de rechterzijde een gedeelte van de de hooipers van Westerlaken. Daar
voorbij was de bouwwerf van aannemer Jan v.d. Plas. Voorbij de werf, net voor de
Stationstraat, stond een houten woning waar in de
jaren veertig Rien Kappen woonde. Na Rien heeft Piet Boselie, die met Zus van de
Wassenberg was getrouwd, nog even in de keet gezeten. In de vijftigtiger jaren
deed het gebouwtje nog even dienst als sorteer- en werkruimte voor de postbestellers
omdat Jan Wijns zijn postkantoor in de Stationsstraat moest verbouwen. Precies honderd jaar na de bouw van het eerste station van Rusmolle en 43 jaar na de sluiting hiervan werd enkele honderden meters van het oude vandaan in de aauw Kattenbosch een nieuwe station gebouwd. De opening hiervan was op 30 mei 1981. De burgemeesters Burgers van Rusmolle en Van Veldhuizen van Oss gaven tegelijkertijd het startsein voor een twee feestelijke treinen met genodigden en andere belangstellenden. Een vanuit Rusmolle naar Oss en een vanuit Oss naar Rusmolle.
|
ertijd werden, via een tweede lier, ook de spoorbomen van de
overweg bij de Tweeberg neer-gelaten. Vaak moest er nogal lang voor
de gesloten overweg worden gewacht. De NS maakte geen verschil
tussen een een langzame goederentrein of een snelle passagierstrein.
Na het Nulandse telefoontje gingen de spoorovergangen onherroepelijk
dicht. In die tijd waren het meestal stoomlocomotieven die met veel
rook en lawaai voorbij denderde. Voor mij een onvergetelijke
herinnering.
